مقدار و نوع شتاب دهنده گوگرد مورد استفاده در فرآیند ولکان سازی لاستیکی نقش مهمی در تعیین مقاومت در برابر حرارت و خصوصیات پیری محصول لاستیکی نهایی دارد. این شتاب دهنده ها در سرعت بخشیدن به واکنشهای شیمیایی که مولکول های لاستیکی را در حین ولکانیزاسیون قرار می دهند ، ضروری هستند ، فرایندی که لاستیک را با ارتجاعی بهبود یافته ، استحکام و دوام بهبود می بخشد. با این حال ، گزینه های خاص انجام شده در مورد نوع و کمیت شتاب دهنده های گوگرد می تواند تأثیرات قابل توجهی در نحوه رفتار لاستیک در شرایط درجه حرارت بالا و در طی دوره های طولانی استفاده داشته باشد.
نوع شتاب دهنده گوگرد مورد استفاده می تواند در تعادل بین سرعت پخت و درآمده از خصوصیات نهایی لاستیک ، به ویژه مقاومت در برابر حرارت آن تأثیر بگذارد. اصلی شتاب دهنده های گوگرد به عنوان مثال ، به دلیل فراهم کردن زمان پخت سریعتر شناخته شده است اما ممکن است به یک ترکیب لاستیکی منجر شود که مقاومت در برابر حرارت پایین تر را نشان می دهد. این امر به این دلیل است که پخت سریعتر می تواند منجر به چگالی اتصال کمتر شود و منجر به ماده شکننده تری شود که سریعتر در زیر گرما تخریب می شود. از طرف دیگر ، شتاب دهنده های ثانویه به طور کلی در عملکرد خود کندتر هستند اما یک فرآیند اتصال اتصال کنترل شده تر را ترویج می کنند ، که اغلب منجر به مقاومت در برابر گرما بهتر و بهبود عملکرد در دماهای بالا می شود.
مقدار شتاب دهنده گوگرد همچنین نقش مهمی در مقاومت نهایی حرارتی لاستیک دارد. شتاب دهنده بیش از حد می تواند منجر به یک ولکان سازی بیش از حد سریع شود ، که ممکن است منجر به یک محصول لاستیکی شود که بیش از حد سفت باشد و مستعد ترک خوردگی تحت استرس حرارتی باشد. برعکس ، مقادیر کافی از شتاب دهنده ها می توانند منجر به ولتاکاسیون ناقص شوند و باعث می شوند لاستیک بیش از حد نرم و مستعد تغییر شکل در گرما باشد. تعادل مناسب شتاب دهنده تضمین می کند که لاستیک به یک سطح بهینه از اتصال متقاطع دست یابد ، که مستقیماً به توانایی آن در مقاومت در برابر گرما و حفظ خصوصیات مکانیکی آن در طول زمان کمک می کند.
علاوه بر مقاومت در برابر گرما ، شتاب دهنده های گوگرد نیز به طور قابل توجهی بر خصوصیات پیری لاستیک تأثیر می گذارد. فرآیند پیری لاستیک شامل تجزیه تدریجی خصوصیات فیزیکی مواد به دلیل قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند اکسیژن ، ازن ، نور UV و گرما است. محصولات لاستیکی که به مرور زمان در معرض این عوامل قرار می گیرند می توانند شکننده شوند ، خاصیت ارتجاعی خود را از دست دهند و از نظر قدرت تخریب شوند. نوع و میزان شتاب دهنده گوگرد می تواند بر چگونگی مقاومت در برابر لاستیک در این اثرات پیری تأثیر بگذارد.
به عنوان مثال ، شتاب دهنده های گوگردی که باعث افزایش چگالی لینک بالاتر می شوند ، به طور معمول منجر به یک ترکیب لاستیکی می شوند که مقاومت بهتری در برابر پیری اکسیداتیو دارد. این بدان معناست که لاستیک می تواند کشش و قدرت خود را طولانی تر حفظ کند ، حتی در معرض شرایط سخت محیطی. با این حال ، شتاب دهنده هایی که منجر به چگالی لینک پایین تر می شوند ، ممکن است لاستیک را نسبت به اثرات پیری مانند ترک خوردگی و سخت شدن به مرور زمان مستعد کند. استفاده از شتاب دهنده های خاص طراحی شده برای تقویت ثبات اکسیداتیو می تواند توانایی لاستیک در مقاومت در برابر تخریب را بیشتر بهبود بخشد.
با ترکیب انواع مختلف شتاب دهنده های گوگرد با سایر مواد افزودنی مانند ضد اوزانانت ها ، آنتی اکسیدان ها و تثبیت کننده های UV نیز می توان خصوصیات پیری لاستیک را نیز افزایش داد. این مواد افزودنی به طور هم افزایی با شتاب دهنده ها برای محافظت جامع در برابر گرما و عوامل استرس زا محیطی کار می کنند ، و در نتیجه لاستیک ایجاد می شود که خواص آن را برای مدت زمان طولانی تر حفظ می کند. این امر به ویژه در کاربردهای خودرو ، صنعتی و هوافضا بسیار مهم است ، جایی که انتظار می رود اجزای لاستیکی با اطمینان در دوره های طولانی ، حتی در شرایط شدید انجام شود .
