آیا محصولات سیلیکونی ایمن تر از پلاستیک هستند؟

هنگام مقایسه ایمنی محصولات سیلیکونی و پلاستیکی نمی توان به سادگی "بله" یا "نه" گفت، زیرا هر دو انواع مختلفی را در بر می گیرند و کیفیت آنها متفاوت است. با این حال، به طور کلی، محصولات سیلیکونی با کیفیت بالا به دلایل زیر دارای مزایایی در برخی از بخش‌های کلیدی، به‌ویژه هنگام تماس با مواد غذایی، در محیط‌های با دمای بالا و جایی که پایداری طولانی‌مدت مورد نیاز است، در نظر گرفته می‌شوند:

● پایداری حرارتی بهتر، ایمن تر در دماهای بالا (مقاومت در برابر دما):

محصولات سیلیکونی : بسیار مقاوم در برابر حرارت، به طور کلی قادر به مقاومت در برابر دمای فر (تا 200 درجه سانتیگراد یا حتی بالاتر) و بخار دهی و استریل کردن مکرر است. در دماهای بالا، سیلیکون مواد غذایی به راحتی تجزیه نمی شود و خطر انتشار مواد مضر بسیار کم است.
محصولات پلاستیکی: پلاستیک های معمولی (مانند PP، PE و غیره) مقاومت حرارتی محدودی دارند. بسیاری از پلاستیک ها در دماهای بالا، به ویژه در تماس با غذاهای روغنی یا اسیدی، تغییر شکل می دهند، نرم می شوند و یا حتی ممکن است مواد شیمیایی (مانند بیسفنول A/BPA، فتالات ها و غیره) آزاد کنند. اگرچه پلاستیک های مقاوم در برابر حرارت (مانند PPSU) وجود دارد، اما هنگام انتخاب آنها باید توجه ویژه ای به برچسب گذاری شود.

● پایدارتر از نظر شیمیایی، احتمال کمتری برای شستشوی مواد (بی اثری شیمیایی):

محصولات سیلیکونی: پایداری شیمیایی عالی. به راحتی با مواد دیگر واکنش نشان نمی دهد و در برابر اسیدها، قلیاها و روغن ها مقاومت بالایی دارد. این بدان معنی است که احتمال کمتری دارد که مواد شیمیایی را به غذا یا روی پوست نفوذ کند. سیلیکون درجه غذایی و پزشکی دارای الزامات سختگیرانه ای در این زمینه است.
محصولات پلاستیکی: برخی از پلاستیک ها (مخصوصاً حاوی مواد افزودنی PVC، رایانه های شخصی خاص و غیره) ممکن است تحت شرایط خاص (مانند تماس طولانی مدت، حرارت دادن، تماس با روغن)، نرم کننده ها، بیسفنول A و سایر مواد شیمیایی را شستشو دهند. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این مواد ممکن است اثرات بالقوه سلامتی داشته باشد. انتخاب پلاستیک های تماس با غذا (مانند PP، Tritan) نسبتاً ایمن است، اما برچسب باید به دقت بررسی شود.

● بادوام تر، کمتر مستعد پیری و ریزش ذرات (دوام و پیری):

محصولات سیلیکونی: بسیار بادوام با خواص ضد پیری عالی. به راحتی شکننده، ترک خورده یا تجزیه نمی شود و عمر مفید بالایی دارد. احتمال تولید ذرات میکروپلاستیک کمتر است.
محصولات پلاستیکی: بسیاری از پلاستیک ها کهنه می شوند، شکننده می شوند، محو می شوند و با گذشت زمان و با استفاده (به ویژه در معرض نور و دمای بالا) ترک می خورند و در نهایت به ذرات میکروپلاستیک تجزیه می شوند. تاثیر بالقوه این میکروپلاستیک ها بر محیط زیست و بدن انسان در سال های اخیر یک نگرانی است.

● ایمنی بالاتر برای کاربردهای خاص (زیست سازگاری):

محصولات سیلیکونی: سیلیکون درجه پزشکی، به دلیل زیست سازگاری بسیار بالا، به طور گسترده ای در ایمپلنت ها (مانند ایمپلنت سینه، کاتتر)، دستگاه های پزشکی و محصولات کودک (پستانک، اسباب بازی های دندان درآوردن) استفاده می شود. این نشان می دهد که در تماس طولانی مدت با بافت های انسانی یا مایعات بدن نسبتاً ایمن و قابل اعتماد در نظر گرفته می شود.
محصولات پلاستیکی: اگرچه پلاستیک های درجه پزشکی وجود دارند، اما استفاده از آنها در کاربردهای ایمپلنت که به زیست سازگاری بسیار بالایی نیاز دارند به اندازه سیلیکون گسترده نیست. محصولات کودک ساخته شده از پلاستیک های معمولی، اگر مواد بی کیفیت باشند یا خراب شوند، ممکن است خطر بیشتری برای انتشار مواد مضر داشته باشند.