Rubber Process Formula, Material, Machinery Supplier

نمای کلی
را پردازش لاستیک صنعت شامل تبدیل لاستیک خام به محصول نهایی از طریق فرآیندهای مختلف شیمیایی و مکانیکی است. این فرآیندها برای تولید محصولات لاستیکی مورد استفاده در کاربردهای بی شماری، از لاستیک ها و قطعات صنعتی گرفته تا وسایل پزشکی و کالاهای مصرفی، ضروری هستند.

اجزای کلیدی در پردازش لاستیک
1. مواد لاستیکی
مواد لاستیکی را می توان به دو نوع اصلی تقسیم کرد:

لاستیک طبیعی (NR): مشتق شده از لاتکس درختان لاستیک، در درجه اول Hevea brasiliensis. به دلیل خاصیت ارتجاعی، انعطاف پذیری و استحکام کششی آن بسیار ارزشمند است.
لاستیک مصنوعی (SR): از طریق پلیمریزاسیون مونومرهای مبتنی بر نفت تولید می شود. انواع متداول عبارتند از:
SBR (لاستیک استایرن-بوتادین): به طور گسترده در تولید تایر استفاده می شود.
EPDM (Ethylene Propylene Diene Monomer): به دلیل مقاومت عالی در برابر گرما، ازن و هوازدگی شناخته شده است.
NBR (لاستیک نیتریل بوتادین): در محصولات مقاوم در برابر روغن استفاده می شود.
لاستیک بوتیل (IIR): برای حفظ هوا شناخته شده است که در لوله های داخلی تایر استفاده می شود.
سایر افزودنی ها و پرکننده ها برای اصلاح خواص لاستیک استفاده می شوند، از جمله:

کربن سیاه: تقویت و محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش.
نرم کننده ها: افزایش انعطاف پذیری.
مواد ولکانیزه کننده: برای عملکرد بهتر، اتصال عرضی مولکول های لاستیک را فعال کنید.
2. ماشین آلات پردازش لاستیک
ماشین آلات مورد استفاده در پردازش لاستیک نقش مهمی در شکل دادن، اختلاط و پخت مواد دارند. انواع اصلی ماشین آلات عبارتند از:

آسیاب های اختلاط (آسیاب های دو رول): این ها برای مخلوط کردن لاستیک خام با مواد افزودنی مانند پرکننده ها و عوامل پخت برای ایجاد یک ترکیب همگن استفاده می شوند. رول ها با سرعت های مختلف می چرخند تا نیروهای برشی ایجاد کنند که مواد افزودنی را به طور یکنواخت شکسته و پراکنده می کند.
میکسرهای Banbury: میکسرهای داخلی سنگین مورد استفاده برای مخلوط های با ویسکوزیته بالا. اینها برای اختلاط انبوه ترکیبات لاستیکی استفاده می شوند و معمولاً در مواقعی که به نیروهای برشی بالاتر نیاز است استفاده می شود.
اکسترودرها: اکسترودرها ترکیبات لاستیکی را به شکل های پیوسته مانند ورق ها، پروفیل ها یا لوله ها شکل می دهند. آنها لاستیک را تحت فشار و دمای بالا از داخل قالب عبور می دهند.
کلندرها: ماشین‌های بزرگی که برای چرخاندن لاستیک به ورق یا لایه‌هایی با ضخامت ثابت استفاده می‌شوند.
ماشین های قالب گیری تزریقی: برای قالب گیری دقیق قطعات لاستیکی مانند مهر و موم، واشر و قطعات سفارشی استفاده می شود. لاستیک به داخل حفره قالب تزریق می شود و سپس به شکل نهایی خود پخته می شود.
پرس های پخت/ ولکانیزه: این پرس ها حرارت و فشار را به لاستیک وارد می کنند و باعث می شوند زنجیره های پلیمری به هم متصل شوند و به حالتی بادوام و کشسان تبدیل شوند. این فرآیند به عنوان ولکانیزاسیون شناخته می شود و برای ایجاد خواص مطلوب محصول نهایی حیاتی است.
3. تکنیک های پردازش لاستیک
صنعت پردازش لاستیک از چندین تکنیک برای تبدیل لاستیک خام به محصولات قابل استفاده استفاده می کند:

مخلوط کردن: این اولین مرحله است که در آن لاستیک خام با مواد افزودنی مختلف (مانند عوامل پخت، نرم کننده ها و پرکننده ها) ترکیب می شود تا یک ترکیب ایجاد شود. این فرآیند اغلب شامل استفاده از میکسر Banbury یا آسیاب دو رول است.

قالب گیری / اکسترود کردن: پس از مخلوط کردن، لاستیک به شکل دلخواه در می آید. قالب گیری را می توان با قالب گیری تزریقی، قالب گیری فشاری یا قالب گیری انتقالی انجام داد. اکسترود کردن مواد را با فشار دادن به داخل قالب شکل می دهد که معمولاً برای ایجاد پروفیل ها، شیلنگ ها و مهر و موم های لاستیکی استفاده می شود.

ولکانیزاسیون: لاستیک در قالب یا پرس کیورینگ تحت حرارت و فشار قرار می گیرد تا یک واکنش شیمیایی (معمولاً با گوگرد) آغاز شود که زنجیره های پلیمری را به هم متصل می کند و ماده را از یک ماده نرم و چسبنده به محصولی سخت و الاستیک تبدیل می کند.

تکمیل: پس از عمل آوری، محصول لاستیکی ممکن است مراحل پس از پردازش مانند پیرایش، برش، پوشش، یا عملیات سطحی را برای دستیابی به ظاهر و ویژگی های عملکرد مورد نظر انجام دهد.

عوامل کلیدی در پردازش لاستیک
دما و زمان: هم دما و هم زمان پخت تاثیر بسزایی بر خواص نهایی لاستیک دارند. ولکانیزاسیون ناکافی باعث ایجاد لاستیک بسیار نرم یا ضعیف می شود، در حالی که سخت شدن بیش از حد می تواند آن را شکننده کند.

افزودنی‌ها و ترکیب‌کننده‌ها: استفاده از پرکننده‌ها، تسریع‌کننده‌ها، عوامل پخت و نرم‌کننده‌ها ویژگی‌های محصول نهایی را تغییر می‌دهند. به عنوان مثال، کربن سیاه برای تقویت لاستیک استفاده می شود، در حالی که شتاب دهنده ها روند پخت را تسریع می کنند. برای کنترل سختی، کشسانی و مقاومت در برابر پیری لاستیک می توان از افزودنی های مختلفی استفاده کرد.

وزن مولکولی و توزیع: وزن مولکولی و توزیع آن در ترکیب لاستیکی بر فرآیند پذیری، خواص مکانیکی و رفتار پیری آن تأثیر می گذارد.

ملاحظات زیست محیطی: فرآوری لاستیک اغلب شامل مصرف انرژی بالا و انتشار ترکیبات آلی فرار (VOCs) می شود. فناوری های جدید بر کاهش مصرف انرژی، بهبود کنترل انتشار گازهای گلخانه ای و بازیافت محصولات لاستیکی تمرکز دارند.